Naš svijet se ubrzano dehumanizira pokazujući sve jače sklonosti ka konfliktima i priznavanju prava jačega. U političkoj retorici evropskih (ali i američkih) političkih elita sve češći i sve jači su ratnički tonovi i pri tome se uveliko intenzivira naoružavanje evropskih zemalja koje se spremaju – ne kriju to „elite konflikta“ – za rat s Rusijom. 

Dakle, dok vodeće evropske zemlje idu u recesiju (ozbiljan pad, recimo, automobilske industrije iako ne samo nje, naravno) istovremeno pojačavaju naoružavanje i spremaju se za rat s najmoćnijim susjedom – Rusijom. Upravo jučer (12. 12. 2025) EU unosi dramatičnu promjenu u vlastitu strukturu, odnosno u način odlučivanja, eliminirajući dosadašnji obavezni konsenzus i uvodeći pravo da se odluke donose prostom većinom, čak i u vezi sa sigurnosnim pitanjima. Neposredni povod je snažno antagoniziranje prema Rusiji u kojoj vide ratnog neprijatelja. „Ratnički bubnjevi“ već se čuju i po svemu sudeći – već gledamo „ratnički ples“.

Odlučnim najavljivanjem ulaska Ukrajine u NATO (na samome pragu Rusije i uprkos ranije potpisanim dogovorima o neširenju NATO-a), Rusija je ostavljena bez alternative

Stvaranje ovakve atmosfere (koja je u osnovi i stupidna i suicidna) traje već nekoliko decenija, s tendencijom ubrzanog pogoršanja. U Evropi su ratnička psihoza i moralno propadanje počeli genocidom u Bosni koji su podržale glavne zemlje Evrope i OUN, masovnim logorima i totalnom dehumanizacijom, naročito moralnim sunovratom izraženim u „sarajevskom safariju“. 

Nekadašnji demokratski svijet je bosansku apokalipsu nagradio tako što je agresoru osnovao Republiku na masovnim grobnicama i oblast u kojoj je izvršen genocid dodijelio je dželatima. Potom je uslijedio rat u Ukrajini koji su, zapravo, isprovocirale zemlje Zapada i NATO. Nipošto ne podržavam agresiju na suverenu zemlju, zaista, ali vjerujem da je Zelenski mogao izbjeći ratnu katastrofu da je garantirao neutralnost svoje zemlje. Odlučnim najavljivanjem ulaska Ukrajine u NATO (na samome pragu Rusije i uprkos ranije potpisanim dogovorima o neširenju NATO-a), Rusija je ostavljena bez alternative.

Tragično birokratizirane evropske političke elite potom su svim sredstvima podržale paklenski cionistički genocid u Gazzi i tako su u dehumanizaciji i moralnoj nakaznosti učinile krupan korak dalje nakon genocida u Bosni, te nakon „sarajevskog safarija“.

U Evropi je sve snažnija islamofobija na svim nivoima – od politike do „nauke“ – kao naročito agresivan i opasan oblik dehumanizacije i moralnog izobličavanja a što je ideološka priprema za fizički konflikt

 
Tokom cijeloga toga perioda, u Evropi buja politička desnica, što je zapravo eufemizam za fašizaciju cijelih društava. Desnicu, koja ubrzano jača u evropskim zemljama, karakterizira homogenizacija i agresivnost pred kojom su „lijeve snage“, pa i centra, nedovoljno aktivne, neučinkovite; desnica je u pravilu izrazito „egocentrična“ (ili „etnocentrična“), beskrajno je samoživa, i kao takva ona je najozbiljnija prijetnja i samoj ideji internacionalizma ili kosmopolitizma EU. EU je neposredno suočena s tim. 

Također istovremeno, u Evropi je sve snažnija islamofobija na svim nivoima – od politike do „nauke“ – kao naročito agresivan i opasan oblik dehumanizacije i moralnog izobličavanja a što je ideološka priprema za fizički konflikt. 

Kada imamo u vidu sve navedene činjenice, očigledan je kontekst u kome, nažalost, Evropa već dvije-tri decenije moralno ponire, survava se, stvarajući ratničku psihozu i logiku. I čini to protiv izrazito moćnog susjeda, umjesto da traži puteve saradnje s njim.

Istorija nije nikakva učiteljica života. To je prazna floskula – sama povijest to ovjerava jer povijest ljudskog roda je povijest ratova.  Istorija ima običaj da se u najružnijim formama ponavlja

Te političke elite – birokratizirane i bez vizije, opčinjene antagonizmima – uvele su nas u psihozu predratnog stanja. Oni ne vode računa o tome da bi sutra takav rat, eventualno, razorio i samu Evropu. No, najveće kataklizme takve vrste u povijesti počinjale su pogrešnim procjenama nekih psihopata ili ideoloških i političkih idiota. 

Istorija nije nikakva učiteljica života. To je prazna floskula – sama povijest to ovjerava jer povijest ljudskog roda je povijest ratova. 
Istorija ima običaj da se u najružnijim formama ponavlja.

Stavovi izrečeni u ovom tekstu odražavaju autorovo lično mišljenje, ali ne nužno i stavove DEPO Portala.

(DEPO PORTAL/ad)

Depo.ba pratite putem društvenih mreža Twitter i Facebook